Птица ночи, ты знаешь засветные дали,
Что там делали мертвые, скажешь? — Лежали.
А еще что? — Лежали в бездвижье и лени,
И ни солнца над ними, ни ветра, ни тени.
И ни веры у них, ни мольбы, ни печали —
Все бы так и лежали! — Все так и лежали!
Непокорная дева, горда и пригожа,
Пусть уляжется ночью на призрачном ложе,
Беззащитна, бессильна, бездумна — без срока
Пусть во власти желанья лежит одиноко!
И без веры, без слез, не молясь, не страдая,
Все лежала бы только — меня ожидая!

***

Zaklęcie
Bolesław Leśmian

Ptaku nocny, coś bywał za świata rubieżą
I widziałeś umarłych — mów, co czynią? — Leżą.
A co jeszcze? — Wciąż bez przerwy i bez wytchnienia.
Nie ma dla nich ni słońca, ni wiatru, ni cienia!
Nie modlą się, nie płaczą, nie śnią i nie wierzą —
I nic — tylko tak leżą! — Nic — tylko tak leżą!
Dziewczyna, co się mojej sprzeciwia przemocy,
Niechaj, w łożu obłędnym polegnie tej nocy!
Bezoporna, bezsilna, bezbronna, bezwiedna
Niechaj, grzesząc pragnieniem, leży sama jedna!
Niech nie modli się, nie śni, nie płacze, nie wierzy —
I niech tylko tak leży — niech dla mnie tak leży!