Адам Гвара.

Знай

знай что мир есть сопредельный

твоему где параллельны

но туманны  дни

всё в том мире не случайно

тонет свет в глубинах часа

догорает нить

полночь- ты а я лишь вечер

человек расчеловечен

наплывают сны

встретимся мы в них иль после

знай что  не конец тут вовсе

ночь не навечно

пусть черны сегодня реки

твоим страхам буду лекарь

унимая дрожь

на мосту на лунном встречи

буду вечно-бесконечно
ждать с огнями роз.

WIEDZ

wiedz że są światy równoległe

a w nich zdarzenia paralelne

w matowym zmierzchu dni

gdzie nic nie dzieje się przypadkiem

gdzie światło wpada w czasu głębię

jak przepalona nić

u ciebie północ u mnie wieczór

niepewność rodzi się w człowieku

przychodzi płytki sen

czy się spotkamy w nim czy po nim

wiedz że to nie jest dla nas koniec

po nocy wstanie dzień

dziś biją w górę czarne zdroje

w nich twoje strachy lęki moje

drżą jak na wietrze kurz

będę na księżycowym moście

od zawsze do nieskończoności

czekał z płomieniem róż

ag