На небе облака белеют парусами -
Из края твоего плывут, плывут корветы,
Но не ко мне плывут, не от тебя: меж нами
Не повторится вновь растаявшее лето.

На серебре травы постелит ночь громады
Изменчивых теней под полною луною,
Рисуя на воде круги, когда по саду
Пройдешь - но не ко мне и больше не со мною.


***


Jan Lechoń

 
Na niebo wypływają białych chmurek żagle,
Od twojej płynie strony niebieska fregata
Nie do mnie, nie od ciebie. I poczułem nagle,
Ze już nigdy nie będzie, jak zeszłego lata.

Noc przyjdzie księżycowa i w twoim ogrodzie
Na srebrnej trawie cienie ułoży ogromnie.
A później będzie koła rysować na wodzie,
Gdy będziesz szła ogrodem nie ze mną, nie do mnie.