В. Гоголашвили . Осень

Вахтанг Гоголашвили

Осень

Осень, прилетев до срока,

на моем пороге встала,

а друзей весны далекой,

словно листья, разметала;

словно листья, разметала.

Кто-то был убит войною,

кто-то умер на покое,

кто-то — раннею порою,

кто-то — прошлою зимою,

умер прошлою зимою.

Я по юности тоскую,

полной радости и света.

Я теперь живу впустую:

мне без друга жизни нету;

друга нет — и жизни нету.

Воевали мы когда-то

от рассвета до погоста.

Нелегко найти собрата,

а утратить очень просто,

потерять легко и просто.

Но жива любовь былая.

Моя нежная девчонка.

Я частенько вспоминаю

стройный стан и голос звонкий,

вспоминаю голос звонкий.

Ни к чему воспоминанья.

Память, я тебе не верю.

На тропинках мирозданья

не всегда одни потери,

не всегда одни потери.

Далеко ходить не надо.

Все мое всегда со мною.

Ты со мной, моя отрада,

я по-прежнему с тобою.

Я с тобою, ты со мною.

Для чего ходить по кругу

от рожденья до погоста?

Нелегко найти супругу,

а утратить очень просто,

потерять легко и просто.

5 — 6 сентября 2019

ვახტანგ გოგოლაშვილი

კართან მოდგა შემოდგომა

კართან მოდგა შემოდგომა

ნაადრევად მოფრენილი,

გაზაფხულის მეგობრები

დამეფანტნენ ფოთლებივით.

დამეფანტნენ ფოთლებივით.

ზოგი ომის ქარიშხალში,

ზოგი კიდევ მშვიდობაში,

ზოგი იქით - ბავშვობაში

ზოგი აქეთ - დიდობაში.

ზოგი აქეთ - დიდობაში.

ის დღეები მენატრება

გულსავსე და მხიარული

მომეწყინა ქვეყანაზე

უმეგობროდ სიარული.

უმეგობროდ სიარული.

ეს ცხოვრება გაგვივლია

გვიწვალია, გვიომია

ძნელი არის მოძმის პოვნა,

დაკარგვა კი იოლია.

დაკარგვა კი იოლია.

ო, რა უცებ გაფანტულა

ნაადრევი სიხარული

ძალზედ ხშირად მახსენდება

ის პირველი სიყვარული.

ის პირველი სიყვარული.

რა ყოფილა მოგონება,

გული დარდით დამექარგა,

სიყმაწვილის ბილიკებზე

ერთი გოგო დამეკარგა.

ერთი გოგო დამეკარგა.

მენატრება მისი ნახვა,

მისი გული მხიარული

მომეწყინა ქვეყნაზე

უალერსოდ სიარული.

უალერსოდ სიარული.

ეს ცხოვრება გაგვივლია,

გვიწვალია, გვიომია,

რა ძნელია სატრფოს პოვნა,

დაკარგვა კი იოლია.

დაკარგვა კი იოლია.

https://www.youtube.com/watch?v=CCNmfOTmYyA&fbclid=

Юрий Лифшиц, поэтический перевод, 2019

Сертификат Поэзия.ру: серия 1238 № 146444 от 09.10.2019

0 | 4 | 1128 | 23.04.2024. 20:47:14

Произведение оценили (+): []

Произведение оценили (-): []