Где разбрасывал маки? 
Под ногами краснели...
Что там было во мраке -
Наяву ли, во сне ли?

Губы - твои ли - помню,
Мне прошептали что-то?
Сад пустотой заполнен,
Месяц плывет в ворота.

Тянутся дни неспоро,
Канут во тьму густую.
Роза, цветешь ты скоро ль?
"Больше не расцвету я..."

 
"Больше не расцвету я..."
Ночь глядится в озера.
Слово падает всуе,
Тянутся дни неспоро...

***

Bolesław Leśmian
Róża

Czym purpurowe maki
Na ciemną rzucał drogę?
Sen miałem, ale - jaki? -
Przypomnieć już nie mogę.

Twojeż to były usta?
Mojeż to były dłonie?
Głąb sadu mego - pusta,
We wrotach - księżyc płonie.

Dni się za dniami dłużą,
Noce - w jeziorach witam...
Kiedy ty kwitniesz, różo?
" Ja nigdy nie zakwitam... "

" Ja nigdy nie zakwitam... "
Twójże to głos, o różo?
Słowo po słowie chwytam,
Dni się za dniami dłużą...