***

I któż tobie nadzieję wpoił,

Jak zabawkę dał nieśmiertelność?

Niczym baba kamienna stoisz

W polu między niebem a ziemią.

Żywy ogień gorzał w twej piersi,

Lecz przez wieki, jak ty, skamieniał.

Tyś ze wszystkich rodził się pierwszy,

Ale po co? Nie śmiałem zgłębiać.

Перевод:  Lila Helena Metryka 

***

И кто тебе внушил надежду,
Играючи, бессмертье дал?
Ты каменною бабой между
Землёй и небом в поле стал.

В груди твоей огонь роился,
Да за века окаменел.
Зачем всех прежде ты родился,
Хотел понять – и не посмел.

Андрей Поляков