Говорили: полное затмение солнца,

Говорили: мрак всю землю покрыл.

Говорили, звёзды были видны на небе.

А мы с тобою этого почему-то

И не заметили, хоть и смотрели пристально

Через небольшое закопчённое стёклышко,

Что я принёс тебе и на котором

Остался, помню, наших пальцев след,

Отпечаток наших губ и носов,

Которые потом не могли отмыть.

Ты не интересовалась случайно,

Когда наступит новое затмение?

Максім Танк

Зацьменьне сонца

Казалі: поўнае зацьменьне сонца,
Казалі: змрок зямлю ўсю атуліў.
Казалі, зоры былі бачны ў небе.

А мы з табою гэтага чамусьці
I не заўважылі, хоць і глядзелі пільна
Праз невялічкае закуранае шкельца,
Што я прынёс табе і на якім
Астаўся, помню, нашых пальцаў сьлед,
Адбітак нашых вуснаў і насоў,
Якія потым не маглі адмыць.

Ты не цікавілася часам,
Калі настане новае зацьменьне?