Адам Гвара. Поезд времени

Adam Gwara

WEHIKUŁ CZASU

Mam bilet w obie strony ważny.

Miejsce przy oknie w drugiej klasie.

Opanowałem podróż w czasi

plecami do kierunku jazdy.

Swój czas spowalniam albo gmatwam.

Gdy do kierunku jazdy twarzą

odwrócę się - mój bieg wydarzeń

przyśpiesza do prędkości światła.

Potem mam mdłości i ból głowy.

Żałując w duchu chwili każdej

wracam na stare miejsce. Znowu

parowóz gwiżdże prószy gwiazdy.

Na czas dojadę osobowym.

Plecami do kierunku jazdy.

Ag

ПОЕЗД ВРЕМЕНИ

Я запасся билетом  туда и обратно,

во втором классе у окна место.

В машине времени ехать я рад,  но

спиной к направлению поездки.

Замедляю время , спрямляю петли.

Если же  пересяду лицом  вперёд

течение моих событий немедля

скорость световую наберёт.

 Станет тошно, будет жаль былого,

но с души снимая досаду , просто

 вернусь на место своё, и снова

 свистит паровоз, и сеет звёзды.

Приеду в срок ко всему готовым,

к направлению поездки спиною.