Сумрак падает на плечи

Тонким кашемиром.

Чуть влажнеет летний вечер,

Пахнущий аиром.

Ангелочки рощам юным

Заплетают косы.

Ходят по дорожкам лунным

Святы все и босы.

Это, словно в первом танце,

Звезды расцветают -

Бог о людях пишет стансы.

Жаль, их не читают.

Jan Brzechwa. Gwiazdy pierwsze

Usypiają ludzkie dzieje
Zmierzchem byle jakim,
Wieczór w niebie wilgotnieje
Pachnąc tatarakiem.

Aniołowie młodym gajom
Rozczesują liście,
Wszyscy święci przebierają
Różańce perliście.

A to tylko gwiazdy pierwsze
Świtają w błękitach. -
Bóg o ludziach pisze wiersze,
Których nikt nie czyta.