Збигнев Херберт

Допрос Ангела

 

Когда он стоит перед ними

в тени подозрений

  он по-прежнему

  из материи света

 

эоны его волос

  завиты в локоны

  невинности

 

после первого вопроса

 к щекам приливает кровь

 

кровь рапространяется

на орудия дознания

 

железом розгами

медленным огнём

 очерчены границы

  его тела

 

удар в спину

  вытягивает позвоночник

  между лужей и облаком

 

после нескольких ночей

  работа завершена

  кожаное горло ангела

  полно липкого согласия

 

как же прекрасна минута

  когда он падает на колени

  воплощённой виной

сочащийся сущим

 

 

язык колеблется

между сломанными зубами

  и признанием

 

его вешают  вниз головой

 

с ангельских волос

стекают восковые капли

  создавая на полу

  простое предсказание.

 

1969.

 

 

Zbigniew Herbert

 

Przesłuchanie Anioła

 

Kiedy staje przed nimi

w cieniu podejrzenia

 jest jeszcze cały

 z materii światła

 

eony jego włosów

 spięte są w pukiel

 niewinności

 

po pierwszym pytaniu

 policzki nabiegają krwią

 

krew rozprowadzają

narzędzia i interrogacja

 

żelazem trzciną

wolnym ogniem

 określa się granice

 jego ciała

 

uderzenie w plecy

 utrwala kręgosłup

 między kałużą a obłokiem

 

po kilku nocach

 dzieło jest skończone

 skórzane gardło anioła

 pełne jest lepkiej ugody

 

jakże piękna jest chwila

 gdy pada na kolana

 wcielony w winę

nasycony treścią

 

język waha się

między wybitymi zębami

 a wyznaniem

 

wieszają go głową w dół

 

z włosów anioła

ściekają krople wosku

 tworząc na podłodze

 prostą przepowiednię