На прудах белоснежный покой,

Клёны клонятся, иней роняя.

Брат любимый! Мой брат дорогой…

Каждый день вспоминаю тебя я.

И не повод,

Что жизнь и года, —

Это лирики

Вечные сказки.

…………

Приезжай, —

Будешь гостем всегда…

Говорить будем честно,

По-братски!..

Те дороги,

Что в завтра ведут, —

Те дороги

Похожи до шага?

Цель достичь

И всё золото дум

Подарить Беларуси на благо.

На прудах белоснежный покой,

Грустно клёнам

В морозном уборе  

Брат любимый!

Мой брат дорогой…

Много дел

В этом жизненном море.

Брату

Забялелі на ставах снягі,

Пахіліліся ў шэрані клёны.

Любы брат! Любы мой. Дарагі…

Я цябе ўспамінаю штодзённа.

Не таму,

Што жыццё й маладосць —

Гэта казкі

Адвечнае ліры.

……………

Прыязджай да мяне, —

Будзеш госць…

Пагаворым па-братняму,

Шчыра!..

Тыя сцежкі,

Што ў заўтра вядуць, —

Тыя сцежкі

Аднолькавы, мусіць?

Здзейсніць мэту

І золата дум

Падарыць на карысць Беларусі.

Забялелі на ставах снягі,

Ціха журацца

Ў шэрані клёны.

Любы брат!

Любы мой. Дарагі…

Працы шмат

У жыццёвым прадонні.

1926