////////////////////////////////// Паутинная Симфония //////////////////////////////////////////

"A tükör repedéseiből a pók vidámnak tűnik"

////////////////////////////////////
                                               Lehallgató

////////////////////////////////////////////////////////////

"Из трещин зеркала паук весёлый смотрит"                        

///////////////////////////////////////
                                                                                 Соглядатай

////////////////////////////////////////////////////////////

///////

                                                                                        "Itt vagyok!"

                                                                                                  Galamb Anita

                                                                                     "Я здесь!"

                                                                                                  Анита Галамбош

                      Рабле Коринфский


                           КОМУ ИЗ НАС неведом жизни цвет...
                           расширь зрачок и выгляни в окошко:
                           ах, на груди у неба Солнца брошка,
                           сияющая блеском странных лет...
                           и
                           в
                           о

                           и

                           с
                           в
                           е
                           т
                           л
                           он предстает калейдоскопом буден

Дым Костра

A SZERELEM OKTÓBERE EMLÉKEKKEL ÉG...

Г
о             Анита Галамбош
р
и              Önrab
т
                Ül a kulcsán, aki magába esett rabságba, magábaszorult, önmaga rabjául.
О            Magábaszakadt. Nem szabadulhat. Tartja magát rabságban, magát ejtve
к             fogjul, magát tartja bezárva magában. És ott ül a kulcson.
т              Önmagánzárkában.
я
 б
    р
        ь
              любви воспоминаньем...

                           Пао Прус

                           ОН ПРЕДСТАЕТ калейдоскопом буден,
                           потомку муз антический лицей,
                           умелый дух возвышенных рацей
                           твоим питомцем весело пригублен...
                           а
                           н

                           в
                           е
                           т
                           р
                           а

                           д
                           о
                           мерцающими бликами на блюде...

Дым Костра

A NAPOK KÖDÉBEN ÉS AZ ÉJSZAKÁK ZÖRGÉSÉBEN...

В

т                       Анита Галамбош
у
м                    Két végem
а
н               A legalsó léc nyög egyet még, midőn törik:
е                      végem van, az eddig is volt két végem éppen
                többszöröződik.
д
   н
         е
                 й
                         и шорохе ночей...

                           Шен Радович

                           МЕРЦАЮЩИМИ бликами на блюде
                           естественной луны освечен храм,
                           легенда сна открыта всем ветрам,
                           отчизны Духа голос непробуден...
                           д
                           и
                           й

                           н
                           а

                           м
                           о
                           с
                           т
                           улыбкой неопознанных примет...

Дым Костра

ÉS EGY TISZTA HANG, NYILVÁNVALÓAN SENKI...

И
                       Анита Галамбош
ч
и                    Rab vagy / Ne ítélj!
с

т                             Rab vagy ha nem hagyod magad - vagy nem hagynak -,
ы                   hogy azt tedd, és gondold, amit jogosnak tartasz.
й                   Talán más – magából kiindulva, hogy ő arra hogyan gondolna –
             máshogy látja, de, hogy mi mennyire szent és tiszta, azt csupán
г                   az tudja, aki a helyzetet mind átéli, nem pedig aki - saját
о                  tapasztalatából – kívülről nézve megítéli. Aki egészen
л                  ismeri, és aki azt, ki benne él teljesen megérti.
 о
    с
            явственно Ничей...

                           Еремей Высин

                           УЛЫБКОЙ неопознанных примет
                           тепло и снежно роща расцветала,
                           рутины брен сметая с пьедестала,
                           отчизны Духа воскрешая след
                           е
                           н

                           п
                           е
                           р
                           е
                           з
                           в
                           о
                           нежданно распустившийся букет...

Дым Костра

AZ UTOLSÓ REMÉNYRE HÍV...

М
а            Анита Галамбош
н
и                    Kibomolva
т
                          Magból kibomolva lesz a pici palánta és
м             a nagy fa, a saját magunkból jöttünk ide,
е              te is, és én is, és a virág magvából nőtt
н             ki a virág világa. Világunk magja, vajon
я                   hova lett elszórva, hol teremnek még ilyen
                      világok, mint kertünkben a méhecskét váró
п                   apró virágok. A méhecskére váró apró színes
о                   virágok, ontják magukból az illatot, mindenki
с                   kéri, de vajon ki érzi, hogy ez csodateremtő,
л                   kéjes pillanat.
е
  д
      н
             и
                      м
                                  упованьем...

                           Блод Свема

                           НЕЖДАННО распустившийся букет
                           естественных личин в садах ликея:
                           лучится меж ветвей луна лакея,
                           её фонарь подвешен на скелет...
                           т
                           а

                           о
                           б
                           л
                           и
                           к

                           ч
                           т
                           утрате не подверженных иллюзий...

Дым Костра

ÉN VAGYOK A NEVED VAGY A NEVED...

Я
                      Анита Галамбош
и
м                        Hervadt virág
е

н                        Visszahozhatatlan, amikor még hallgathattuk volna
е                   egymás szavát, de szavad dala nélkül kopott el a sok
м                  néma idő, bennem üvölt a silány dermedt hallgatag
                hiány, olyan üresen és bután, értelmetlenül, kérlelhetetlenül
т                   ostobán, követelve ami nincs már, mint szagolni magányosan
 е                  elhervadt virágot. Nem használ semmi, hiába sírom ki, magamból
   б                ami fáj, örökös már a hiány, az eltelt időt nem adja vissza semmi.
       я
                    или названьем...

                           Беук Тихор

                           УТРАТЕ не подверженных иллюзий
                           твоя душа ликующе полна:
                           она страдать и петь обречена
                           на темы, обозначенные в блюзе...
                           ч
                           е
                           н

                           и

                           п
                           р
                           и
                           г
                           о
                           жонглёрским жестом брошенных аллюзий...

Дым Костра

AZ EMLÉKEZETEMBE VÉSEM...

З             Анита Галамбош
а
п                         Jaj, el ne felejtselek

е
ч                              Szerettelek emberként is, és most fáj a hiány,
а                        hiányzik a hang, ami számomra voltál, túl
т                        gyors nekem a változás, most hirtelen minden
л                        olyan más. Már sokszor azt gondolom, nem is
е                        ismertelek, nem figyeltem eléggé. Attól félek,
ю                       elfelejthetem a hangodat, szavaid, gondolataid.
                           Ha valamit látok, hallok, arra gondolok, ha arról
в                        beszélgetnénk, mit szólnál, hogyan vélekednél,
                           esetleg mennydörögnél. Jaj, csak soha el ne
п                        felejtselek, bárcsak, bárcsak álmodnék veled,
а                        bárcsak lenne olyan telefon, amin felhívhatnálak!
м                       Talán van is, ha elcsendesedek, megnyugszom,
я                        és befele, rád figyelek.
   т
          и          
                 моей...

                           Летер Гвик

                           ЖОНГЛЁРСКИМ жестом брошенных аллюзий
                           игрок смещает тему наугад
                           в транскрипцию, где правит маскарад
                           игрой, не убоявшейся конфузийт
                           е
                           л
                           е
                           н

                           в
                           о
                           с
                           н
                           естественной короной в парике

Дым Костра

SEM A LEGFELSŐBB BÍRÓSÁG, SEM A BARÁTAIM BÍRÓSÁGA

Н                    Анита Галамбош
и

                            Beivódva
в

ы                        Iszonyatoskogik. Kondul. Tolong.
с                   Kondulva tolul bennem egymaga.
ш                  Azt kívánom, hogy mint a fájdalom, –
и                  a fájdalmam – belémivódva,
й                  bennem itt maradj, megmaradj,
                     még maradj. Itt. Velem...
   с
        у
                д
                          ,
                             ни суд моих друзей.

                           Травуш Вельнет

                           ЕСТЕСТВЕННОЙ короной в парике
                           дежурный шут блистает на подмостках,
                           венчая хоровод репризой хлёсткой,
                           аранжируя память налегке...
                           п
                           р
                           о
                           п
                           и
                           с
                           а
                           н
                           о
                           негаданною книгой без названья...

Дым Костра

NYILVÁNVALÓ, HOGY AZ ELISMERÉST NEM FOGJÁK MEGSZENTELNI...

З                   Анита Галамбош
а
в                       Miért vagy még itt?
е
д                           Hogy tudom-e, miért vagy még itt?
о                      Tudom, hogy azért vagy itt velem,
м                      mert szeretsz. De, hogy ez mit jelent...
о                      Kinek mit hordoz... Nyíltan, vagy
                         rejtve, hogyan foltoz... Mozdulásod,
н                      akár mintha már a sajátom volna,
е                      volnál velem, és mindennel egy.
                         Úgy, és annyira, mint sokszor
о                      veled, csak magammal nem
с                      érthetek egyet. De ha azt hiszed,
в                      ebből csak én tanulhatok – mert
я                      tanulnom tán, csak nekem kell -
т                      tévedsz. De ahogy magamat
и                      ismerem, erre hamarost,
т                       magad is ráébredsz.

       признаньем...

                           Вед Ясов

                           НЕГАДАННОЮ книгой без названья
                           ах, бал осенний промелькнул в окне
                           туманом вальса в белой вышине,
                           капелью листопада в основанье...
                           а
                           н
                           и

                           с
                           е
                           р
                           е
                           б
                           р
                           акустикой бездомного свиданья...

Дым Костра

DE MIT ÉRDEKEL, HA MEGBOCSÁTASZ NEKEM, VAGY SEM?..

Н                      Анита Галамбош
о

ч                           Ez más
т
о                        Ne hidd, hogy mert más a megértés szintje, téged nem szeretlek
                          annyira, mint őt, akit nem érinthettem soha, és nem is láthattuk
м                      egymást, csak távolról, egyszer, mégis úgy értettük másikunk
н                       gondolatát, szavát, mint a föld az eső szagát. Más vagy nekem te,
е                       (mint neki én nem lehettem a mindene), mint a paradicsom a kertünkbe’
             itt hozza majd nekünk édes, piros gyümölcseit, ha viharok tépázzák, ha azok
в               megrázzák, hiába gyalázzák, mert a sérülésekkel is, erősödik. De (emberi)
                          korlátaid szűkítik megismerésed, és felismeréseid határait.
      т
                  о
                                м
                                                простишь ты или нет...

                           Родо Хвой

                           АКУСТИКОЙ бездомного свиданья
                           раскрепощен твой образ высоты,
                           трепещущий у огненной черты
                           искусства снов и миросозиданья...
                           с
                           т
                           а

                           м
                           е
                           л
                           о
                           д
                           а
                           репризой необуглившихся строк...

Дым Костра

TŰZ REPÜL ÁT A MÉLYSÉGEKBEN ÉVEK...

О                     Анита Галамбош
г

о                            Logikus
н
ь                           Értem én, hogy mindennek keresed az értelmét,
                         és mindenről azonnal alkotott, igaznak és pontosnak
л                      vélt logikus véleményed biztonságot ad. De kár, hogy
е                      magyarázatod éppen azt gyengíti, amibe kapaszkodsz.
 т
   я
         щ
                 и
                           й
                                          через бездны лет...

                           Ной Доран

                           РЕПРИЗОЙ необуглившихся строк
                           игра мерцает, тленью неподвластна,
                           струеньем Света в сумерках безгласных
                           у края бухты, где алел Восток...
                           е
                           т

                           э
                           т
                           о
                           т

                           с
                           н
                           е
                           графитом тонкостенного графина...

Дым Костра

MIND A LEVELEK, MIND A NOTEBOOKOK ÉGÉSE...

С                       Анита Галамбош
ж

и                           Madzagon rángatja
г
а                      A kedélye, mint marionettbábos a bábot, madzagon rángatja,
ю                    de csak ő mondhat bármit, róla senki semmit se, kettős mérce
щ                    működik itt remekül septibe’ őbenne. Nehezen telnek olykor a
и                     napok hiszen nem tudjuk hogyan került a tojásból ide, a kiscsibe.
   й

                        и листья, и тетради...

                           Здытак Звезнамо

                           ГРАФИТОМ тонкостенного графина
                           ложатся грани времени на стол,
                           являя текст, в котором ты нашел
                           движенье следствий к образу причины...
я
щ
и
й

з
а

о
к
н
озвучивая праздника чертог...

Дым Костра

A TÜZET A SZÉLBEN ÉPÍTEM...


Я                      Анита Галамбош

р                           Az uralkodó trónon ül
а
з                      Ül az uralkodó a trónján, ha valóban uralkodik
л                      (valakin, hát) magán, ülhet bárhol, trónon ül ott
о                      észrevétlenül, haragot nem érzett már rég, hiszen
ж                      nem gondol még magára sem kegyetlenül, benne
у                      a parancs kéréssé szelídül.

           костёр мой
                                   на ветру...

                           Расл Всесвет

                           ОЗВУЧИВАЯ праздника чертог
                           контрапунктиром странствий многотрудных,
                           раскрой нам режиссуру тем причудных
                           афишей табора и песнею тревог...
ш
е
н
н
о
е

в

н
а
струеньем Света в сердца сердцевину...

Дым Костра

MA VAN AZ ŐSZ-EGY ESKÜVŐI RUHÁBAN...

С
е                    Анита Галамбош
г
о                            A sérthetetlen
д
н                        Megkarcolni sem tudod, nem harcol, nem száll szembe
я                        semmivel, ha támadod őt bármivel, nem sérül meg semmitől.
                           Mondhasz bármit neki, játéknak veszi, kemény páncél körül
О                       nem veszi, szokássá merevedett tánc belülről nem feszíti.
с                        Félelmet nem ismer, szabad, mint a bolond szél.
 е
   н
       ь

              в

                                  свадебном наряде...

                           Свите Зысел

                           СТРУЕНЬЕМ Света в сердца сердцевину
                           исток исканий обретает путь,
                           грядущей темы обнажая суть,
                           невольно примеряет лад старинный...
                           а
                           л
                           а
                           м
                           и

                           н
                           е
                           б
                           е
                           скажи: кому неведом жизни цвет?

Дым Костра

ÉS HOLNAP MEGHALOK...

а

з
а                       Анита Галамбош
в
                                       Aki ki tudja magát fejezni
т
р                                  Én vagyok, aki ha a véleménye adott, végre végeredménye
а                       jutott, magát ki tudja мfejezni, és ha kapok játékot a szavakkal
                       szívesen szólítom el nem múló szavakon a végtelenben nyugvó,
м                       ott feszengő, nem is létező időt. Aki időn kívül él az időben, tudja,
о                       létezik az időtlenségben, ide-oda lebeg, és ki-be nézeget.
ж
е
т

с
 т
   а
     т
        ь
              с
                   я

                                я

                                              умру

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Нина Есипенко (Флейта Бутугычаг) °, 2020

Сертификат Поэзия.ру: серия 1576 № 158350 от 05.12.2020

1 | 2 | 1134 | 03.07.2022. 11:18:53